ԳԵՇՏԱԼՏ ԱՂՈԹՔԸ
🔥 Գեշտալտ աղոթք Ֆրեդերիկ Պերլսի կողմից
Ես ԵՍ եմ, իսկ դու ԴՈՒ ես:
Ես անում եմ իմ գործը, իսկ դու՝ քո:
Ես այս աշխարհում չեմ, որպեսզի արդարացնեմ քո սպասելիքները
Եվ դու այս աշխարհում չես, որ համապատասխանես իմ սպասելիքների հետ:
Դու դու ես, իսկ ես՝ ես
Եվ եթե մենք պատահաբար գտնենք միմյանց, դա հիանալի է:
Իսկ եթե ոչ, ապա դրան չի կարելի օգնել:
© Ֆրեդերիկ Սալոմոն Պերլս
Հեղինակից՝ Աղոթքը լայնորեն հայտնի է ոչ միայն գեշտալտ թերապիայի, այլև ընդհանրապես հոգեթերապիայի մեջ։ Դրա հեղինակը՝ Ֆրից Պերլսը, գերմանացի նշանավոր հոգեբույժ և հոգեթերապևտ է: Գեշտալտ թերապիայի հիմնադիր.
1969 թվականին Ֆրից Պերլսը «Գեշտալտ թերապիա բառացի» գրքում հրապարակում է «Գեշտալտ աղոթքը» (անգլ. Gestalt prayer)՝ 56 անգլերեն բառերից բաղկացած կարճ տեքստ, որը լայն տարածում գտավ ԱՄՆ-ում, այնուհետև աշխարհում և առաջացրեց բուռն արձագանք , բազմաթիվ քննադատական ակնարկներ, վերանայումներ և իմիտացիաներ։
«Աղոթքը» արտահայտում է գեշտալտ թերապիայի համար կարևոր անձնային անկախության հայեցակարգը և առաջարկում է նման անկախ անձերի փոխհարաբերությունների մոդել։ Ըստ Ֆրից Պերլսի կենսագիրների՝ այս տեքստը նաև Պերլսի անձնական դավանանքն էր, ով երբեք չի ձգտել արդարացնել որևէ մեկի ակնկալիքները, միշտ արել է միայն այն, ինչ անհրաժեշտ է համարում և կարծում է, որ երկու անկախ անհատականությունների հարաբերությունները կարող են լինել միայն սահմանափակ և ժամանակավոր: Այս վերջին հայտարարության համար Պերլսին հաճախ էին քննադատում, սակայն կասկած չկա, որ «Գեշտալտ աղոթքը» հսկայական ազդեցություն է ունեցել 70-ականների մշակույթի վրա։ Միսսուրիի համալսարանի պրոֆեսոր Ռոբերտ Դոլիվերը կարծում է, որ դա տեղի է ունեցել հիմնականում այն պատճառով, որ աղոթքը ընկել է «70-ականների»՝ «ես»-ի տասնամյակի, իրենց իրավունքների համար պայքարի դարաշրջանի, շատ ավանդական «ճշմարտությունների» մերժման և. հարաբերությունների նոր ձևերի որոնման մեջ։
Ֆրից Պերլսի «Աղոթք»՝ Խորխե Բուկայի մեկնաբանությամբ և լրացմամբ
ես ես եմ,
Դու դու ես։
Ես այս աշխարհ չեմ եկել, որպեսզի
քո սպասելիքները արդարացնելու համար
և գիտեմ
Դու չես եկել այս աշխարհ, որպեսզի
արդարացնել իմը.
Որովհետև ես ես եմ
դու դու ես.
Ե՞րբ մենք հանդիպենք,
հրաշալի կլինի։
Եվ եթե, հանդիպելով, մենք չհանդիպենք,
ինչ արած, ոչինչ չես կարող անել:
Շնորհակալություն!
Շնորհակալություն և ցտեսություն...
Ֆրից Պերլսի «Աղոթք»՝ Խորխե Բուկայի մեկնաբանությամբ և լրացմամբ
ես ես եմ,
Դու դու ես։
Ես այս աշխարհ չեմ եկել, որպեսզի
քո սպասելիքները արդարացնելու համար
և գիտեմ
Դու չես եկել այս աշխարհ, որպեսզի
արդարացնել իմը.
Որովհետև ես ես եմ
դու դու ես.
Ե՞րբ մենք հանդիպենք,
հրաշալի կլինի։
Եվ եթե, հանդիպելով, մենք չհանդիպենք,
ինչ արած, ոչինչ չես կարող անել:
Շնորհակալություն!
Շնորհակալություն և ցտեսություն...
... Ես պատասխանատու եմ ինձ ցավ պատճառողից հեռանալու համար:
Ես պատասխանատու եմ ինձ վնասողներից պաշտպանվելու համար։
Ես պատասխանատու եմ ինձ հետ կատարվողի վրա ուշադրություն դարձնելու և կատարվածի մեջ իմ բաժինը գնահատելու համար։
Ես պետք է գիտակցեմ այն ռեզոնանսը, որն ունի իմ արարքը։ Որպեսզի ինձ հետ տեղի ունենա այն, ինիչ տեղի է ունենում, ես պետք է անեմ այն, ինչ անում եմ։
Ես չեմ ասում, որ ես կարող եմ վերահսկել այն ամենը, ինչ ինձ հետ պատահում է, ոչ, բայց ես պատասխանատու եմ այն ամենի համար, ինչ կատարվում է ինձ հետ, քանի որ ինչ-որ կերպ, նույնիսկ ինչ-որ փոքր բանում ես նպաստել եմ դրան:
Ես չեմ կարող վերահսկել իմ շրջապատի բոլորի կարծիքները, բայց կարող եմ վերահսկել իմը: Ես կարող եմ ազատորեն տնօրինել իմ գործողությունները:
Ես պետք է որոշեմ, թե ինչպես եմ վարվելու։ Իմ սահմանափակումներով, իմ անախորժություններով, իմ անկրթությամբ, այն ամենով, ինչ սովորել և գիտեմ։
Այս ամենը նկատի ունենալով, ես պետք է որոշեմ, թե ինչպես վարվել լավագույնս: Եվ ես պետք է հենց դա անեմ:
Ես պետք է ինքս ինձ ավելի լավ ճանաչեմ, որպեսզի իմանամ իմ ռեսուրսները:
Ես պետք է ինձ այնքան սիրեմ, որ ինձ արտոնություններ տամ և իմանամ, որ դա իմ որոշումն է:
Այդ ժամանակ ես ձեռք կբերեմ մի բան, որը գալիս է ինքնավարությունից և ազատության մյուս կողմն է՝ քաջությունը:
Ես համարձակություն կունենամ գործելու այնպես, ինչպես իմ խիղճն է թելադրում և վճարելու դրա համար:
Այդ ժամանակ ես ազատ կլինեմ, նույնիսկ եթե դա դուր չգա մյուսներին։
Եվ եթե դու չես սիրում ինձ այնպիսին, ինչպիսին ես եմ
Եվ եթե դու ինձ թողնես այնպիսին, ինչպիսին ես եմ
Իսկ եթե ձմռան ամենաերկար ու ցուրտ գիշերը...
դու ինձ մենակ թողնես ու գնաս...
Դուռը փակիր, լսո՞ւմ ես։ Որովհետև քամի է փչում:
Փակիր դուռը. Եթե դա քո որոշումն է, փակեք դուռը:
Ես չեմ խնդրի, որ քո կամքին հակառակ մնաք թեկուզ մեկ րոպե։ Ես քեզ խնդրում եմ՝ փակես դուռը, որովհետև ես այստեղ եմ ապրում, իսկ դրսում ցուրտ է։
Եվ դա կլինի իմ որոշումը։
Դա ինձ դարձնում է անձ, ով ենթակա չէ մանիպուլյացիաներին։
Որովհետև ինքն իրենից կախված մարդուն չի կարելի մանիպուլյացիայի ենթարկել, և մենք գիտենք, որ նրան ոչ ոք չի կարող կառավարել։
Որովհետև ինքն իրենից կախված մարդուն կարելի է ղեկավարել միայն այն դեպքում, եթե նա ինքն է դա ցանկանում, քանի որ նա անկառավարելի է, դուք նրան չեք տնօրինում։ Նա վերահսկում է իրավիճակը, վերահսկում է իրեն։
Սա նշանակում է հսկայական քայլ առաջ ձեր անձնական պատմության և ձեր զարգացման մեջ, դա ենթադրում է բոլորովին այլ ապրելակերպ և, հավանաբար, ավելի խորը գիտելիքներ այլ մարդկանց մասին:
Եթե դուք իսկապես անկախ եք, եթե թույլ չեք տալիս ձեզ մանիպուլյացիայի ենթարկել նույնիսկ նվազագույն չափով, ապա հավանական է, որ որոշ մարդիկ կգնան ձեր կյանքը... Գուցե ինչ-որ մեկը չցանկանա մնալ:
Դե, դուք պետք է համաձայնեք այս գնին:
Գինը, որը բաղկացած է լինելու մեր մերձավոր շրջապատից որոշ մարդկանցից բաժանվելու։
Եվ պատրաստվելով նշելու նոր դեմքերի գալուստը (գուցե…):
...Երբ մենք որոշում ենք կայացնում ինչ-որ բան անել մեկ այլ անձի հետ՝ ինչ-որ կարևոր բան, օրինակ՝ սեքսը, կամ պակաս կարևոր, ինչպես օրինակ հրապարակում քայլելը (կամ գուցե նույնքան կարևոր, որքան հրապարակում քայլելը, և ոչ այնքան աննշան, որքան սեքսը),մենք պետք է գիտակցենք, որ սա կամավոր որոշում է, որը ընկալվում է որպես մեկ այլ անձի հետ համատեղ գործողություն, բայց ոչ թե «իր» համար, այլ «իր հետ»: Կարևոր է սկսել գիտակցել, որ մեր հարաբերությունները աշխարհի, ուրիշների, սիրելիների հետ իրականում բաղկացած են «նրանց հետ» գործողություններից:
Եվ որ այս որոշումը ինքնավար է և կախված է մեր ազատ ընտրությունից։
Որ ես ոչինչ չեմ անում հանուն ուրիշի և հետևաբար նա ինձ ոչինչ պարտք չէ։
Որ նա ոչինչ չի անում ինձ համար և, հետևաբար, ես նրան ոչինչ չեմ պարտական։
Որ մենք պարզապես որոշ բաներ ենք անում միասին:
Եվ ուրախ ենք դրա համար:
Այս դեպքում ես կախվածության մեջ չեմ ընկնի նրանից ու չեմ փորձի դա առաջացնել նրա մեջ։
Ես չեմ կորցնի իմ արժանապատվությունը՝ փորձելով նրան վախեցնել։
Ես կհրաժարվեմ նրա ատելությունը հրահրելու անհրաժեշտությունից։
Ես կմերժեմ զոհի դիրքը, որ նա ինձ երբեք չխղճա
Չեմ փորձի նրա համար անփոխարինելի դառնալ
Ես կբավարարվեմ նրա սիրով կամ ոչ սիրով
Ինչ էլ որ լինի, եթե նա ինձ չի սիրում, թող չանհանգստանա ինձ համար, միշտ կգտնվի ինձ սիրելու ընդունակ որևէ մեկը։
☝️ ԱՆՁՆԱՅԻՆ ՀԱՍՈՒՆՈՒԹՅԱՆ ՄԱՍԻՆ
Հեղ.՝ Գրիգորի Բադալյան
Հրապարակվել է ՝ 29 Մայ 2023